kp

 — Ta bajka jest okropna! Nie widzę dla niej żadnych szans! — Oburzył się pan redaktor, który przeczytał już bardzo dużo bajek dla dzieci, prawie tyle samo, ile jest w paczce z chrupkami i dobrze wiedział, które bajki podobają się dzieciom, a które nie.  — Dlaczego odrzucamy tą bajkę? — Zapytała pani w wielkich okularach.  — Bo nie uczy dzieci, jak postępować dobrze. I w ogóle powinna się kończyć inaczej!  — Ale jest zabawna. — Broniła jej pani.  — Do archiwum z nią! — Nakazał wielki redaktor. Wyrok zapadł. Nieudana bajka miała trafić do archiwum odrzuconych bajek. A wiecie co to takiego? To takie miejsce, gdzie nieudane bajki miały już spędzić całą resztę swojego życia. Choć warto wspomnieć, że od tych wyroków zawsze były wyjątki. Niektóre bajki były powtórnie czytane przez komisję, a potem poprawiane przez tajemniczego Wielkiego Narratora Bajarza, który łączył przerwane wątki, poprawiał życie bohaterów i wreszcie oddawał bajkę dzieciom. Niejedna bajk...