kp

  Michael Petroni to ciekawy przypadek. Na początku scenarzysta komediowy i stand-uper bawiący ludzi, z czasem dojrzały reżyser, nie bojący się dotykać mrocznych sfer ludzkiej psychiki i duszy. Debiutował w 2002 roku filmem Till Human Voices Wake Us , gdzie zagrali Guy Pearce i Helena Bonham Carter. Rzecz dotyczyła powrotu do dawnych czasów. Melancholia, nostalgia, miłość, duchy przeszłości, z którymi musi się zmierzyć główny bohater, o jakże wdzięcznej profesji: psycholog (gdzieś musi ćwiczyć swoje emocje).    Po latach Petroni powróci do tego konceptu „powrotu do przeszłości” z malowniczym pociągiem w tle i psychologiem w roli głównej, który właśnie czuje, że musi przesunąć zardzewiałą zwrotnicę, by ruszyć dalej ze swoim życiem.   Wykolejony. Tak można jednym słowem określić kondycję psychiczną Petera Bowera, który paradoksalnie jest psychologiem. Ale nawet po roku od tragicznej śmierci swojej córki nie może znaleźć recepty na spokój, podobnie jak jego żona. ...