kp

  Flatliners? Czyli „płaskolinie”? Wybrańcy losu, surferzy na płaskiej fali, zawieszeni między życiem a śmiercią, którzy nie doświadczają już dołów i wyżów, smutków i radości kapryśnego losu. Prosta linia, co za ulga, bez nadziei i innego niepotrzebnego narkotyku, by lepiej, lżej i słodko. Prosto do celu… przez swoje grzechy aż do nicości lub wiecznego życia. Joel Schumaher w połowie lat osiemdziesiątych wyreżyserował kinowy hit „Ognie św. Elma” z energetycznym motywem przewodnim Johna Parra „Man in motion”. Film opowiadał o grupie przyjaciół, studentów, którzy wkraczają niepewnym krokiem w dorosłość. Było śmiesznie, a kiedy trzeba refleksyjnie. Pięć lat później Schumacher mając obok siebie Michaela Douglasa w roli producenta (trzy lata później panowie spotkają się na planie „Upadku”), z ciekawym scenariuszem Petera Filardiego, grupą świetnych aktorów młodego pokolenia, nakręcił film „Flatliners”, gdzie również akcja rozgrywa się w środowisku akademickim. Tu jednak błyskotliwi ...