kp

 

Wypłacasz Stoisz Czekasz W bezpiecznej odległości lepiej Nie słyszeć Nie widzieć PINU Nie rozszyfrować Brudnego sumienia Znowu pożyczka Kredyt Zaufanie Klękanie Prośba Zrozumienie Dialog Ciepły głos zza kraty Zza okienka Kiwanie głową Bicie się w pierś Już po fakcie Wszystko oddam, zmienię się Kolejny dług Gwarancje spłaty Może niespłacony Nóż na karku Jak poprzednio Jak będzie teraz? O kolejność rzeczy zdarzeń mądrzejsi Wchodzisz Zwierzasz się Ktoś wybacza Klękasz Żałujesz Roz grzech Wypłata gotów Świeże miny nominały papiery za miesiąc znowu staniesz poczekasz ktoś przed tobą wypłaci ktoś będzie zmęczony ale jeszcze wypłaci ci przebaczkasę Z innego czasu Każdy żyje na kredyt A inni wierzą w siebie

 MORDERSTWO DOSKONAŁE (1998)   Zbrodnia to niesłychana Pani zabija pana   Nie! Zaraz Tu będzie trochę inaczej   Andrew Davis po uniewinnieniu Doktora Kimble’ a, który był oskarżony o zabójstwo swojej żony, znów wraca do małżeńskich zbrodni, by teraz odświeżyć film Alfreda Hitchcocka pt. „M jak morderstwo”, opowiadającym o przebiegłym mężu, który chce zabić swoją niewierną żonę, wykorzystując do tego dawnego znajomego z kryminalną przeszłością. W tej wersji jest trochę inaczej i ciekawiej. Michael Douglas również wraca po raz kolejny do kreacji pewnego siebie człowieka sukcesu, który rozporządza wielkimi pieniędzmi, jak to widzieliśmy już w „Wall street”, „Wojnie państwa Rose” czy w „Grze”. Tym razem jednak jego bohater podejmie najbardziej ryzykowną grę swego życia… z własną żoną i jej kochankiem. Gwyneth Paltrow po filmie „Siedem” i przed „Utalentowanym panem Riplayem” musi zmierzyć się z grzechem zdrady i grozą morderstwa. Z kolei Vigo Mortensen (je...

 PRZED EGZEKUCJĄ (1995) Tim Robbins po brawurowej ucieczce z Shawshank, gdzie odsiadywał niesłuszny wyrok za zabicie dwóch osób, bierze na warsztat książkę siostry Helen Prejean pt. „Dead Man Walking”, by opowiedzieć widzom o ostatnich sześciu dniach więźnia Matthew Ponceleta, winnego brutalnego mordu na dwojgu młodych ludzi i skazanego na karę śmierci. Pierwowzorami Ponceleta byli dwaj mordercy: Elmo Patrick Sonnier i Robert Lee Willie. Zwłaszcza wygląd tego drugiego odbija się w charakteryzacji Seana Penna (fryzura, wąsy i bródka). Na drodze tych dwóch stanęła właśnie siostra Helen Prejean, zakonnica ze zgromadzenia św. Józefa, która oprócz pomocy dzieciom, prowadzenia szkoły, zaczęła pełnić funkcję przewodnika (doradcy) duchowego dla więźniów oczekujących na egzekucję. Bo nigdy nie jest za późno, by odnaleźć Boga. Na początku było słowo, słowo pisane. Od listu do listu Matthew i Helen wreszcie się spotykają, aby spojrzeć sobie w oczy i porozmawiać od serca. Na początku Ponc...

Początek dnia, godzina ósma. Optymalnie. Choć pewnie można było wstać wcześniej, mieć już za sobą porządny jogging, zimny prysznic i całkiem świeże nastawienie do nadchodzącego dnia, jak polecają specjaliści od życia. Jest po ósmej, cały dzień na zdobycie nowej umiejętności. Cały dzień na podbój życia. Czy dasz radę? To nie wyścig, to wyzwanie! Czujesz skurcz, niepokój. Kolejna herbata, może ciastko. Dobrze wiesz, że tych herbat będzie przynajmniej dwadzieścia. Musisz siebie nagrodzić. Między herbatami coś jeszcze. Niepokój wzrośnie niebezpiecznie. Miałem dzisiaj się uczyć i coś pisać. Hej, może zrobię najpierw pranie? Dobra myśl. Uwielbiam sprzątać ten mały bałagan, jaki mam wokół siebie. To zawsze znaczy, jak intensywnie pracowałem i siebie oszukiwałem. Tutaj pranie, tu odkurzanie, zmywanie podłóg, a potem może jeszcze naczynia. Wszędzie błysk, ład. Nie wiem, co sprzątać i przecierać. Chciałbym jeszcze w swojej głowie poukładać myśli wedle katalogów. Monitor komputera, przygotowane z...

 NARNIA Mamy rok 1940. Dzieci są ewakuowane z Londynu, który jest właśnie bombardowany. Piotr, Zuzanna, Edmund i Łucja Pevensie opuszczają swój dom i jadą na wieś do domu starego profesora, gdzie jakby zatrzymał się czas. Ten magiczny dom jest niczym muzeum, gdzie każdy eksponat ma swoją, niezwykłą historię. A najlepiej ją poznawać poprzez zabawę w chowanego. Dom jest pełen zakamarków, gdzie można się schować, gdy za oknem deszcz. Jedni kryją się pod łóżkami, inni za kotarami, a jeszcze inni wchodzą do szaf. Właśnie tak wybrała sobie najmłodsza z rodzeństwa, Łucja. Weszła do szafy, gdzie było pełno futer i pachniało naftaliną. Przeszła jeszcze kawałek, ale zamiast tylnej ściany ujrzała przed sobą krainę otuloną śniegiem. Gdy poszła dalej, zauważyła latarnię, a potem sylwetkę jakiejś dziwnej istoty. To był Faun.   I co ten faun zrobi z dziewczynką?   Brzmi przedziwnie   A może to ona przesadziła z naftaliną i ujrzała rzeczy, które nie śniły żadnym filo...

     BOTH SIDES STORY Trzydzieści lat minęło od premiery tego albumu, podobnie jak od płyty Stinga „Ten Summoner’s tales”. To płyta zupełnie inna niż wszystkie, które dotąd wydał Collins. I dobrze. Choć trzeba przyznać, że dramatyczne kulisy nagrywania tego albumu przypominają trochę powstanie pierwszego solowego albumu perkusisty Genesis. Muzyk po raz kolejny się rozwiódł i przekroczył w metryce magiczną liczbę 40. W roku 1993 Collins pożegnał jednego ze swoich muzyków, zmarłego saksofonistę Dona Myricka, którego solo usłyszymy choćby w utworze „One more night”. To wszystko skłoniło artystę do zrobienia życiowego bilansu, wyciszenia się i przełożenia emocji na ciekawe piosenki. Jak sam Collins przyznawał w wywiadzie, mimo kryzysu emocjonalnego, pisanie piosenek do tej płyty szło nad wyraz łatwo. Powstało w sumie siedemnaście kompozycji. W okresie, gdy „Both sides story” było tworzone i promowane, Collins również wrócił do aktorstwa. Jak widać, na wszelkie kryzysy ...